DEFINICJA BEZPIECZEŃSTWA:

Bezpieczeństwo to stan, w którym nie ma zagrożenia.

 CELE PROCEDUR:

CEL GŁÓWNY- Bezpieczne i skuteczne zarządzanie szkołą.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

- zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu uczniów w szkole,

- ochrona uczniów przed demoralizacją,

- ujednolicenie oddziaływań pomiędzy szkołą a środowiskiem rodzinnym uczniów,

- skuteczne działanie szkoły w nieprzewidzianych sytuacjach.

 ZAKRES PROCEDUR:

Procedury obejmują swoim zasięgiem cały system oddziaływań wychowawczych, opiekuńczych, dydaktycznych. profilaktycznych i prewencyjnych wobec uczniów i ich rodziców.

 OSOBY ODPOWIEDZIALNE:

1. Dyrektor szkoły,

2. Nauczyciele,

3. Pracownicy administracji i obsługi (zgodnie z zakresem obowiązków)

 OPIS DZIAŁAŃ:

a) DZIAŁANIA DYREKTORA SZKOŁY:

1. Zapewnienie stanu technicznego obiektu i wyposażenia zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. Wyznaczenie osób odpowiedzialnych za stan techniczny i higieniczny urządzeń sanitarnych obiektów należących do placówki.

3. Zaznajamianie pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków i sposobem

wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz działaniami służącymi zapewnienia

bezpieczeństwa dzieciom.

4. Prowadzenie nadzoru pedagogicznego pod katem uwzględniania przez nauczycieli w działaniach dydaktyczno- wychowawczo- opiekuńczych wymogów bezpieczeństwa oraz zapewnienia opieki pedagogicznej.

5. Systematyczne dokonywanie przeglądów stanu technicznego budynku ze szczególnym zwróceniem uwagi na ewentualne zagrożenia (elewacji zewnętrznej, stolarki drzwiowej i okiennej, wejścia na teren szkoły, boiska szkolnego, sal lekcyjnych, korytarzy, schodów toalet, szatni) i instalacji (elektrycznej, grzewczej, wentylacyjnej, odgromowej, wodno- kanalizacyjnej i innej).

6. Organizowanie przy pomocy odpowiednich instytucji szkoleń dla pracowników z zakresu BHP, ppoż. oraz udzielania pomocy przedmedycznej.

7. Monitorowanie przestrzegania zasad postępowania pracowników szkoły dotyczących:

a) bezpieczeństwa uczniów podczas zajęć na terenie szkoły,

b) organizowania wycieczek, zajęć w terenie,

c) dokumentacji wypadków dzieci pozostających pod opieka szkół

d) ewakuacji

e) nadzorowania prac remontowych, naprawczych i instalacyjnych odbywających się w placówce (oznakowanie i zabezpieczenie przed swobodnym dostępem do pomieszczeń, do których jest wzbroniony wstęp osobom nieupoważnionym)

8. Czuwanie nad bezpieczeństwem uczniów poprzez monitorowanie wejścia na teren szkoły osób z zewnątrz.

9. Dozorowanie pełnienia dyżurów przez nauczycieli.

10. Przestrzeganie zasad dotyczących usprawiedliwiania nieobecności i zwalniania uczniów z zajęć szkolnych przez rodziców (prawnych opiekunów).

11. Współdziałanie z Policją, Strażą Miejską i Sadem Rodzinnym i Nieletnich we wszystkich sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa, zdrowia i życia uczniów.

b) DZIAŁANIA NAUCZYCIELI

1. Systematyczne kontrolowanie sali zajęć oraz miejsc, w których mają być prowadzone zajęcia z uczniami.

2. Planowanie i realizowanie procesu dydaktyczno- opiekuńczo wychowawczego zgodnie z

obowiązującymi przepisami i zasadami bezpieczeństwa przyjętymi w szkole.

3. Bezwzględne przestrzeganie zasady zapewnienia opieki pedagogicznej przez cały czas pobytu uczniów w szkole.

4. Rzetelne pełnienie dyżurów śródlekcyjnych.

5. Reagowanie na przejawy krzywdy, agresji, przemocy i innych zachowań niepokojących stosowanych wobec uczniów przez innych uczniów oraz rodziców.

c)DZIAŁANIA PRACOWNIKÓW ADMINISTRACJI I OBSŁUGI:

1. Reagowanie na przejawy krzywdy, przemocy i agresji stosowanej wobec uczniów lub przez samych uczniów.

2. Zgłaszanie zauważonych niepokojących zachowań zagrażających bezpieczeństwu, zdrowiu lub życiu uczniów do dyrekcji szkoły.

3. Natychmiastowe działania zmierzające do usunięcia sytuacji zagrażających bezpieczeństwu uczniów (szczególnie w trakcie trwania przerwy) takich jak: rozlany płyn, potłuczone szkło, oberwana tablica, otwarty dostęp do urządzeń elektrycznych itp.

4. Częstsze kontrolowanie stanu czystości we wszystkich toaletach po zakończonych. przerwach, 

 

PODSTAWY PRAWNE:

 

AKTY PRAWNE DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA W SZKOLE

 

1. USTAWA o SYSTEMIE OŚWIATY z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 256 póz. 2572 ze zmianami).

 

Art. 1. System oświaty zapewnia w szczególności:

2) wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny.

10) utrzymywanie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach

placówkach

12) opiekę dzieciom i młodzieży osieroconym, pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki

rodzicielskiej, a także uczniom pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki, rodzicielskiej, a także

uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej,

 

Art. 15.

1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.

2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia.

 

Art. 16.

5. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej publicznej lub niepublicznej,

 

Art. 18. Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi szkolnemu są obowiązani do:

1) dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły,

2) zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne,

3) zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowanie się do zajęć szkolnych,

4) zapewnienia dziecku realizującemu obowiązek szkolny poza szkołą, warunków nauki określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 8,

5) powiadamiania organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat i zmianach w tym zakresie.

 

Art. 20.

Niespełnianie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

 

2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU z dnia 26 marca 2004 r. (Dz. U. z dnia 19 kwietnia 2004 r.)

§2. 1. Statut szkoły określa w szczególności:

1) cele i zadania szkoły- wynikające z przepisów prawa oraz uwzględniające program profilaktyczno - wychowawczy szkoły, o którym mowa w odrębnych przepisach,

2)sposób wykonywania zadań szkoły, z uwzględnieniem optymalnych warunków rozwoju ucznia, zasad bezpieczeństwa oraz zasad promocji i ochrony zdrowia,

3) organizację zajęć dodatkowych dla uczniów, z uwzględnieniem w szczególności ich potrzeb rozwojowych,

4) formy opieki i pomocy uczniom, którym z przyczyn rozwojowych, rodzinnych lub losowych potrzebna jest pomoc i wsparcie, w tym również pomoc materialna,

5) organizację współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz innymi instytucjami świadczącymi poradnictwo i specjalistyczną pomoc dzieciom i rodzicom,

6) organizację i formy współdziałania szkoły z rodzicami (prawnymi opiekunami) w zakresie nauczania, wychowania i profilaktyki,

§2.2. Program profilaktyczno - wychowawczy szkoły, o którym mowa w ust. l pkt. l. uchwala rada pedagogiczna po zasięgnięciu opinii Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego.

 

3. USTAWA z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006r. Nr 97, póz. 674, Nr 170, póz, 1218 i Nr 220, póz. 1600)

 

Art. 6. Nauczyciel obowiązany jest rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą; wspierać każdego ucznia w jego rozwoju oraz dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego. Nauczyciel obowiązany jest kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia szacunku dla każdego człowieka; dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.

 

4. USTAWA o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z dnia 12 listopada 1982 r.)

 

Art. 1.

§ 1. 1 Przepisy ustawy stosuje się w zakresie:

1) zapobiegania i zwalczania demoralizacji,

2) postępowania o czyny karalne - w stosunku do osób, które nie ukończyły 17 lat,

3) wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych - w stosunku do osób. względem których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21.

 

Art. 4

§1. Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszenie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekunów nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.

§2.Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny

obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję.

§3.Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności nie cierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.

 

Art.6. Wobec nieletnich sąd rodzinny może:

1) Udzielić upomnienia

2) Zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do:

• naprawienia wyrządzonej szkody

• wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej

• przeproszenia pokrzywdzonego

• podjęcia nauki lub pracy

• uczestnictwa w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub

szkoleniowym

• powstrzymania się, od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzenia się w stan odurzenia

3) ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna,

4) ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania - udzielających poręczenia za nieletniego,

5) zastosować nadzór kuratora,

6) skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji

zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym

lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją,

7) orzec zakaz prowadzenia pojazdów,

8) orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego,

9) orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, w

młodzieżowym ośrodku socjoterapii albo w ośrodku szkolno- wychowawczym,

10) orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym,

 

Art. 8.

§ 1 W wypadku gdy rodzice lub opiekun nieletniego uchylają się od wykonania obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, sąd ten może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1500 złotych.

 

Art. 7.

§ 1. Sąd rodzinny może:

l)zobowiązać rodziców lub opiekuna do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub

zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni

uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inna poradnią specjalistyczną,

zakładem pracy lub zakładem leczniczym.

 

 

5. KODEKS Postępowania Cywilnego (Dz. U. z dnia 1 grudnia 1964 r.)

 

Art. 572.

§1.Każdy, komu znane jest zdarzenie uzasadniające wszczęcie postępowania z urzędu, obowiązany jest zawiadomić o nim sąd opiekuńczy,

§2. Obowiązek wymieniony w § l ciąży przede wszystkim na urzędach stanu cywilnego, sądach, prokuratorach, notariuszach, komornikach, organach samorządu i administracji rządowej, organach Policji, placówkach oświatowych, opiekunach społecznych oraz organizacjach i zakładach zajmujących się opieką nad dziećmi lub osobami psychicznie chorymi.

 

6. ROZPORZĄDZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z, dnia 7 stycznia 2003 roku w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 11, poz. 114)

§2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na:

1) diagnozowaniu środowiska ucznia;

2) rozpoznawaniu potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia

i umożliwianiu ich zaspokojenia;

3) rozpoznawaniu przyczyn trudności w nauce i niepowodzeń szkolnych;

4) wspieraniu ucznia z wybitnymi uzdolnieniami;

5) organizowaniu różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

6) podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu

wychowawczego szkoły i programu profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach,

oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;

7) prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia wśród uczniów, nauczycieli i rodziców;

8) wspieraniu uczniów, metodami aktywnymi, w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego

kształcenia, zawodu i planowaniu karier}' zawodowej oraz udzielaniu informacji w tym

zakresie,

9) wspieraniu nauczycieli w organizowaniu wewnątrzszkolnego systemu doradztwa oraz

zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

10) wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szansę edukacyjne

ucznia;

11) udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizowanych przez nich programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;

12) wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;

13) umożliwianiu rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli;

14) podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych

Zadania, o których mowa w ust. l, są realizowane we współpracy z:

1) rodzicami;

2) nauczycielami i innymi pracownikami przedszkola, szkoły lub placówki,

3) poradniami psychologiczno- pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;

4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;

5) podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

§4 Pomoc psychologiczno- pedagogiczna w przedszkolu, szkolę, lub placówce może być udzielana na

wniosek:

l) ucznia

2) rodziców

3) nauczyciela

4) pedagoga

5) psychologa

6) logopedy

7) doradcy zawodowego

8) poradni psychologiczno-pedagogicznej

 

7. USTAWA z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. l « z 1996r. Nr i O, póz. 55, zl997 r. Nr 88, poz.5S4, Nr 121, poz.770,z 1999 r. Nr 96, póz. 1 107, z 2003 r. Nr 229, póz. 2274)

Ochrona zdrowia przed następstwami używania tytoniu realizowana jest przez kształtowanie polityki zdrowotnej, ekonomicznej i społecznej, do której należy:

2) promocja zdrowia przez propagowanie stylu życia wolnego od nałogu palenia papierosów i używania wyrobów tytoniowych,

2a) działalność wychowawcza i informacyjna,

l . Zabrania się palenia wyrobów tytoniowych poza pomieszczeniami wyodrębnionymi

i odpowiednio przystosowanymi:

1) w zakładach opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust, 2,

2) w szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych,

3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej,

a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych - poza wyraźnie

wyodrębnionymi miejscami.

 

8. USTAWA z dnia 26 października 1982 r. O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity: Dz, U. 2002 r. Nr 147 póz. 1231)

 

Art. 14 Zabrania się sprzedaży, podawania j spożywania napojów alkoholowych:

l). Na terenie szkół oraz innych zakładów i placówek oświatowo-wychowawczych,

opiekuńczych i domów studenckich

 

Art. 43 ustęp l, Kto spożywa napoje alkoholowe wbrew zakazom określonym w art 14 ust. l i 2a-6 albo nabywa lub spożywa napoje alkoholowe przyniesione przez siebie lub inną osobę w miejscach wyznaczonych do ich sprzedaży lub podawania, podlega karze grzywny

 

9. USTAWA o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997r. (DZ. U. z 2005r. Nr 179, poz.1485)

 

Art. 9

4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe formy działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.

 

Art. 20

l. Zabrania się reklamy i promocji substancji psychotropowych lub środków odurzających.

 

 

 

 

Art. 30

1. Na wniosek przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii prostej, rodzeństwa lub taktycznego opiekuna albo z urzędu sąd rodzinny może, skierować niepełnoletnią osobę uzależnioną na przymusowe leczenie i rehabilitację.

2. Czasu przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się, z góry, nie może on być jednak dłuższy niż 2 lata.

3. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat, przed zakończeniem przymusowego leczenia lub

rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia lub rehabilitacji, łącznie nie dłuższy jednak niż określony w ust. 2.

 

Art. 58.

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji

psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust l, udziela środka odurzającego lub substancji

psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach, innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

 

Art. 59

1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10

2. Jeżeli sprawca czynu, o którym, mowa w ust. l, udziela środka odurzającego lub substancji

psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji podlega karze, pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

 

Art. 60

Kto, będąc właścicielem lub działającym w jego imieniu zarządcą albo kierownikiem zakładu

gastronomicznego, lokalu rozrywkowego lub prowadząc inną działalność usługową, mając wiarygodną wiadomość o popełnieniu przestępstwa określonego w art. 56, 58 lub 59 na terenie tego zakładu lub lokalu, nie, powiadamia o tym niezwłocznie organów ścigania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. l, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.

3. W wypadku mniejszej wagi. sprawca, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo

pozbawienia wolności do roku.

 

Art. 68

Kto, wbrew przepisom art. 20 ust. l, prowadzi reklamę lub promuje substancję psychotropową lub środek odurzający, w celach innych niż medyczne, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

 

10. ROZPORZĄDZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dola 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U. z 2003 r. Nr 26, póz. 226)

§9. Szkoły i placówki podejmują działania interwencyjne polegające na powiadomieniu rodziców i Policji w sytuacjach kryzysowych, w szczególności gdy dzieci lub młodzież używają, posiadają lub rozprowadzają środki lub substancje psychoaktywne

§10. Szkoły i placówki opracowują, zgodnie ze statutem, strategię działań wychowawczych i

zapobiegawczych oraz interwencyjnych wobec dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem, która uwzględnia w szczególności:

1. Procedury postępowania w sytuacjach szczególnych zagrożeń związanych z ze środkami

odurzającymi i psychotropowymi i uwzględnieniem zadań osób podejmujących interwencję 2. Współpracę z rodzicami w zakresie działań wychowawczych i zapobiegawczych, prozdrowotnych oraz interwencyjnych

3. Sposób współdziałania pracowników szkoły ze służba zdrowia i Policją w sytuacjach wymagających interwencji

 

11. KODEKS Karny (Dz. U. Nr 88, póz. 553 z dnia 2 sierpnia 1997 r.; sprostowanie: z 1997 r. Dz. U. Nr 128, póz. 840; zm.: z 1999 r. Nr 64, poz.729 i Nr 83, póz, 931, z 2000 r. Nr 48, póz. 548 i Nr 93, póz. 10271

 

 

 

 

Art. 207

§ 1, Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

 

Art. 208. Kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

 

Art. 210.

§1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

 

12. KODEKS postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z dnia 4 sierpnia 1997r,; zm. z 1999 r. Nr 83, póz. 931, z 2000 r. Nr 50, póz. 580, Nr 62, póz. 717, Nr 73, póz. 852 i Nr 93, póz. 1027)

 

Art. 304

§1. Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję.

§2. Instytucje Państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa

 

13. ROZPORZĄDZENIE Ministra Edukacji Narodowej i Sportu / dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U.z 2003 r. Nr 6, póz, 69}

§ 40. Pracownik szkoły lub placówki, który powziął wiadomość o wypadku, niezwłocznie zapewnia poszkodowanemu opiekę, w szczególności sprowadzając fachową pomoc medyczną., a w miarę możliwości udzielając poszkodowanemu pierwszej pomocy, w każdym wypadku zawiadamia się niezwłocznie:

l) rodziców (opiekunów) poszkodowanego;

2) organ prowadzący szkołę lub placówkę;

 

14. ZARZĄDZENIE nr 590 komendanta Głównego Policji z dnia 24 października 2003 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów w zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich. Na podstawie art. 7 ust. l pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji Dz. U. z 2002 r. Nr 7, póz. 58, Nr 19, póz. 185, Nr 74, póz. 676, Nr 81, póz, 731, Nr 113, póz. 984, Nr 115, póz. 996, Nr 153, póz. 1271, Nr 176 póz. 1457, Nr 200, póz. 1688 oraz z 2003 r. Nr 90, póz. 844, Nr 113, póz. 1070, Nr 130, póz. 1188 i 1190, Nr 137, póz. 1302 i Nr 166, póz. 1609)

§6. W zakresie przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich Policja zobowiązana jest w szczególności do:

1) wykrywania popełnionych przez nieletnich czynów karalnych oraz wykonywania czynności w postępowaniu wyjaśniającym;

2) ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę nieletnich lub wspólnie z nimi;

3) ujawniania źródeł demoralizacji i przestępczości nieletnich;

4) ujawniania i rozpoznawania przypadków braku opieki nad nieletnimi bądź zaniedbań opiekuńczowychowawczych i podejmowania właściwych działań;

5) przekazywania do sądu rodzinnego informacji i materiałów w sprawach nieletnich, wskazujących na potrzebę wszczęcia postępowania przewidzianego w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich lub kodeksie rodzinnym i opiekuńczym;

6) inicjowania i prowadzenia wspólnie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi działań profilaktycznych zmierzających do minimalizacji zagrożeń wśród nieletnich;

7) prowadzenia działań prewencyjnych ukierunkowanych na zapobieganie demoralizacji i

przestępczości nieletnich.

§7. Wykrywanie popełnionych przez nieletnich czynów karalnych oraz ujawnianie nieletnich

zagrożonych demoralizacją realizowane jest poprzez:

l) prowadzenie rozpoznania środowisk nieletnich i rodzin dysfunkcyjnych, co do których istnieje podejrzenie występowania między innymi takich zjawisk patologicznych, jak: przestępczość,

narkomania, alkoholizm, prostytucja, przemoc domowa, żebractwo, przynależność do subkultur lub grup psycho-manipulacyjnych;

2) prowadzenie poszukiwań nieletnich na podstawie obowiązujących przepisów;

3) pobieranie, przetwarzanie i wykorzystywanie informacji, w tym danych osobowych, o nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego - zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach.

§8. Działania profilaktyczne policjantów w zakresie ograniczania demoralizacji i przestępczości w środowiskach nieletnich realizowane są przez:

1) informowanie samorządów i społeczności lokalnych o występujących na danym terenie

zagrożeniach przestępczością nieletnich lub przejawach demoralizacji nieletnich,

2) inspirowanie lokalnych społeczności do działań o charakterze profilaktycznym oraz udział

przedstawicieli komórek do spraw nieletnich i patologii w budowaniu lokalnych systemów

bezpieczeństwa i programów profilaktycznych;

3) udział policjantów w spotkaniach z młodzieżą, rodzicami, pedagogami oraz przedstawicielami różnych organizacji zajmujących się problematyką nieletnich;

4) uczestnictwo w przedsięwzięciach realizowanych na rzecz bezpieczeństwa nieletnich;

5) promowanie wśród nieletnich bezpiecznych i społecznie pożądanych zachowań;

6) współredagowanie z instytucjami i organami zajmującymi się problematyką nieletnich materiałów informacyjno-edukacyjnych.

§9. Działania prewencyjne policjantów wobec nieletnich i osób wpływających demoralizująco na ich rozwój obejmują:

1) patrolowanie oraz obchód:

a) rejonów szkół i placówek opiekuńczo-wychowawczych,

b) miejsc grupowania się młodzieży,

c) miejsc, w których odbywają się imprezy masowe z udziałem nieletnich;

2) legitymowanie nieletnich pozostających bez opieki, przebywających w porze nocnej w miejscach i okolicznościach, w których mogą stać się ofiarami (sprawcami) przestępstwa lub wykroczenia;

3) ujawnianie przypadków sprzedaży i podawania alkoholu lub sprzedaży wyrobów tytoniowych nieletnim;

4) reagowanie na każdą sytuację przestępczego zachowania lub naruszającą dobro dziecka,

5) inne czynności podejmowane stosownie do występujących zagrożeń.

§12 Policjanci służby prewencyjnej, wykonujący zadania patrolowo - interwencyjne, ruchu

drogowego oraz dzielnicowi ujawniaj ą nieletnich zagrożonych demoralizacją i przestępczością w czasie wykonywania zadań służbowych, a zwłaszcza w przypadkach interwencji dotyczących:

a) popełnianego czynu karalnego,

b) niszczenia mienia,

c) przebywania na wagarach,

d) przebywania bez opieki rodziców lub opiekunów w porze nocnej poza miejscem zamieszkania,

e) zakłócania spokoju i porządku publicznego,

f) posługiwania się nieprzyzwoitym słownictwem,

g) używania alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, h) palenia papierosów,

i) uprawiania nierządu,

j) zebrania.

k) innych zachowań naruszających obowiązujące normy społeczne,

i) sytuacji rodzinnej dziecka stwierdzonej w czasie interwencji domowej.

§18. Do zadań komórki do spraw nieletnich i patologii komendy miejskiej, powiatowej, rejonowej Policji należy:

1) ujawnianie nieletnich:

a) sprawców czynów karalnych,

b) organizatorów i przywódców grup przestępczych o charakterze kryminalnym.

c) wykazujących przejawy demoralizacji;

2) zbieranie i utrwalanie dowodów czynów karalnych popełnionych przez nieletnich w wypadkach niecierpiących zwłoki;

3) wykonywanie czynności zleconych przez sędziego rodzinnego według zasad określonych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich;

4) rozpoznawanie i profilaktyka w środowiskach sprawców czynów karalnych zagrożonych

demoralizacją;

5) współdziałanie ze służbą kryminalną w celu rozpoznania osób. środowisk i zdarzeń wpływających demoralizująco na nieletnich;

6) bieżąca współpraca z sądami rodzinnymi, placówkami i instytucjami ustawowo lub statutowo powołanymi do zajmowania się problematyką nieletnich oraz samorządami lokalnymi;

7) udział w budowaniu lokalnych systemów przeciwdziałania demoralizacji, przestępczości i patologii społecznej wśród nieletnich;

8) prowadzenie kart nieletnich, o których mowa w § 19 ust. l. Wzór karty nieletniego określa załącznik nr l do zarządzenia;

9) prowadzenie wykazu czynności profilaktycznych podjętych w sprawach nieletnich, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia;

10) przekazywanie informacji o ujawnieniu nieletniego zagrożonego demoralizacją lub będącego sprawca czynu karalnego dzielnicowemu odpowiedzialnemu za rejon, w którym nieletni ten zamieszkuje;

11) pisemne powiadamianie rodziców lub opiekunów nieletniego przebywającego w porze nocnej poza miejscem zamieszkania o fakcie i okolicznościach jego legitymowania przez Policję. Wzór zawiadomienia określa załącznik nr 3 do zarządzenia;

 

15. USTAWA z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U. z 2005 r. Nr 180, póz. 1493)

 

Art 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) członku rodziny - należy przez to rozumieć osobę najbliższą w rozumieniu art. 115 §11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.,- Kodeks karny, a także mną osobę wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą;

2) przemocy w rodzinie- należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób wymienionych w pkt. l, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

 

Art.l2. Osoby, które w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych powzięły podejrzenie o popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy wobec członków rodziny, powinny niezwłocznie zawiadomić o tym Policję lub prokuratora.

 

 

 

16. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59 i 949);

 

17. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 marca 2017 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli (Dz.U. z 2017 r. poz. 649);

 

18. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 sierpnia 2017 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1534);

 

17. Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r. poz. 599 ze zm.).

 

18. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20.03.2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz. U 2020 poz.1394, z póź. zm.)

 

19. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U 2020 poz.1393, z póź. zm)

 

20. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (t.j. Dz.U.2020, poz.1166 z póź. zm);

 

21. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 sierpnia 2020r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach Dz.U.2020, poz. 1386, z póź. zm).

 

22. Wytyczne Głównego Inspektora Sanitarnego, Ministra Zdrowia i Ministra Edukacji Narodowej